รีวิว I’m Not Your F***ing Stereotype

รีวิวหนังสั้น I’m Not Your F***ing Stereotype
หนังสั้นธีสิสของฮีซัมร์ เจ๊ะมามะ

“ไม่เคยมีพื้นที่ให้กล้าตั้งคำถามถึงตัวตนของตัวเอง”
ต้องปะทะกับสังคมที่ “รู้จักแต่วัฒนธรรมของตัวเอง”
น่าจะอธิบายเรื่องราวสภาพแวดล้อมของหนังสั้นนี้ได้ดีที่สุด

จริงๆแล้วศาสนาอิสลาม เป็นศาสนาแห่งสันติ ตอนไหน?
ในเมื่อ ภาพลักษณ์ เติมไปด้วยความรุนแรง?
ทั้งที่ในความเป็นจริง คำว่าสันติอยู่ในแม้แต่การทักทายประจำวัน

แน่นอนว่า ภาพลักษณ์ด้านลบ
ความเป็นจริงของโลก การเมืองระหว่างประเทศ
ความรุนแรงทางวัฒนธรรมอื่นๆ เป็นเรื่องที่
มีเงื่อนไข ของมันที่จะอรรถธิบายทางวิชาการได้
แต่ชีวิตไม่ใช่เวทีวิชาการ เราแค่ต้องอยู่กับสังคมแวดล้อม
ทีปรากฏตรงหน้า

มันไม่ง่ายเลย ที่เด็กคนหนึ่งที่ต้องแบกรับ”ภาพลบ”เหล่านี้
และใช้ชีวิตในสังคมที่มีอัตลักษณ์ต่างๆกัน โดยไม่ได้เตรียมตัว
“ไม่เคยมีพื้นที่ให้กล้าตั้งคำถามถึงตัวตนของตัวเอง”
และต้องปะทะกับสังคมที่ “รู้จักแต่วัฒนธรรมของตัวเอง”
หนังสั้น เรื่องนี้ ร้อยเรียงความอึดอัดของเด็กมุสลิมคนหนึ่ง
ที่ถูกทำให้แปลกแยก กับสังคมที่อยู่ได้อย่างน่าสนใจ

และสะท้อนความย้อนแย้งของผู้ใหญ่
ที่แสดงความขับข้องใจ ผ่านการจัดการ
วัยเรียนของลูก ในพื้นทีใหม่ที่เป็นไปได้
เพื่อให้หนีห่างสังคมแบบเดิม หนีห่างจากตัวตนของตัวเอง

อะไรคือปัญหาที่ซ่อนอยู่อย่างแท้จริงในสังคมไทย
หนังเรื่องนี้ให้แง่มุมได้ในหลายมิติ

และเรื่องนี้จะชี้ชวนให้คุณจะเห็นหนึ่งในร่องรอยของวัยรุ่น
ว่าทำไมเค้าเหล่านั้น ถูกทำให้เจ็บปวด เกินกว่าจะเป็นมุสลิม